Yaseen Khan

Een Indiase man in wit pak bekijkt in Saint-Germain des Prés aandachtig zijn schilderijen. Elk schilderij pakt hij eerst even enkele seconden op, peinzend over de vraag op welke plek van het hek rond de gelijknamige kerk hij dat wilde ophangen. Met afplaktape plakt hij zo op de spijlen elke beeltenis op. De beeltenissen zijn vooral figuratief, vergezeld van citaten van onder meer Rilke en diverse Franse schrijvers. Hier en daar brieven van de burgemeester waarin zij hem aanspoort om door te gaan met zijn werk.

Ik kijk vooral naar de schilderijen waar zijn eigen citaten bij staan en raak geïntrigeerd. “Zij vinden mij een mysterieus man”, zegt hij. “Maar zo voel ik mij niet. Hou je van poëzie?” Ik hou en van poëzie en van afbeeldingen. “Woorden zijn het topje van de ijsberg”, zegt hij. “Ze kunnen veel zeggen. Ik spreek vooral. Ik praat niet.” Hij wil de woorden hun dingen laten doen. Door deze zwijgzaamheid, of spreekzaamheid, zal hij voor anderen mysterieus overkomen.

Uit zijn plastic tas haalt hij weer een schilderij. Hij kijkt naar de spijlen. Bedachtzaam plakt hij hem met de afplaktape op het hekwerk. Er zit een plan in: hij wil variëren met figuratief en abstract, bij dat hekwerk in Saint-Germain des Prés. “Ik weet niet of ik gekozen heb voor Parijs. Parijs heeft gekozen voor mij.”

Hij zwijgt even. “Het is belangrijk om te voelen. Het leven is te kort. Je moet zoveel mogelijk voelen, dan leef je in die korte tijd.”

Yaseen Khan is zijn naam.

Ik val op twee schilderijen van hem. “Ik vind ze mooi”, zeg ik, “omdat jouw eigen uitspraken eronder staan. Hoeveel kosten ze? Ik wil ze hebben.” We komen tot overeenstemming.

Ik voelde dat ik niets hoefde te kopen, maar wat hij te spreken heeft, is van waarde. Doordenkertjes, die ik mee naar huis wil nemen, zoals: ‘Liefhebben is de taart, geliefd zijn de kers daarop.’ Yaseen: “Iedereen vult woorden op zijn eigen manier in, en leert ervan.”

Hij schrijft zijn naam en datum op elk schilderij. Hij gebruikt verschillende pennen, passend bij de kleuren van de werken.

Woorden kunnen gevoel uitdrukken, legt hij uit, als topje van de ijsberg. Kraaien vliegen over de Boulevard Saint-Germain. “Ze zingen. Het is goed.”

Op het pakpapier schrijft hij de zoektermen van een kort filmpje dat over hem is gemaakt. Voor mij, en voor jou.

Zie Brève de trottoir.